ไม่สงบ

ยามเที่ยงวัน แดดร้อนแรง ลมพัดอ่อนๆ พอเกิดความสงบ

ทันทีที่อยากจะบรรยายความสงบนั้น
มันก็หายไป

พอจะออกไปข้างนอกเพื่อหาที่สงบมากกว่านี้
มันก็หายไปอีกแล้ว

สงบจนไม่อยากไปกินข้าว
น่าจะขี้เกียจ

สงบจนไม่อยากไปไหน อยากเอาไว้นานๆ
น่าจะยึดติด

ณ ขณะที่พิมพ์เพื่อบรรยายความสงบนี้
ผมฟุ้งซ่านขึ้นมาบ้างปริมาณหนึ่ง
ในการควานหาอารมณ์ที่หลงหาย

ความสงบไม่อยู่แล้ว
ขอตัวก่อน